کشف قدیمی ترین حیوان شکارچی با 560 میلیون سال قدمت - مجله نازلارا

به گزارش خبرنگاران، در میان هزاران فسیل کشف شده در سایت جنگل چارنوود، در خارج از شهر لستر انگلستان، یک فسیل بیش از همه توجهات دیرینه شناسان را به خود جلب کرده بود. بقایای یک اسکلت بیرونی لوله ای شکل که بالای آن شاخک های تکان دهنده قرار گرفته بود، و اکنون در زمان یخ زده است، بر خلاف دیگر فسیل ها به طرز شگفت انگیزی آشنا به نظر می رسید. در ابتدا تصور می شد که این فسیل متعلق به بستگان مرجان ها، شقایق ها و عروس های دریایی 20 میلیون ساله باشد، تصوری که بعد ها به شکل جالبی دگرگون شد.

فرانکی دان دیرینه شناس از موزه تاریخ طبیعی دانشگاه آکسفورد می گوید: این فسیل با هیچ چیز دیگری که در آن حوالی پیدا شده بود، شباهت نداشت. بیشتر فسیل هایی که در این منطقه پیدا شده بود، تمام ساختار بدنی خود را از دست داده اند و به طور دقیق نمی توان ارتباط آن ها با گونه های دیگر زنده را تشخیص داد، اما این فسیل به وضوح دارای یک اسکلت با شاخک های متراکم است که در آب موج می زدند و طعمه های عبوری را می گرفتند. دقیقاً شبیه کاری که مرجان ها و شقایق های دریایی امروز انجام می دهند.

بررسی های فنی نشان می دهد صخره ای که این فسیل در آن مدفون شده بود، بسیار قدیمی است و بین 557 تا 562 میلیون سال قدمت دارد. در این دوره زمانی موجودات زنده عجیب و غریبی زندگی می کردند که بسیاری از آن ها هنوز برای بشر ناشناخته هستند. در واقع این دوره زمانی بسیار قبل تر از دوره کامبرین بود که یک دوره انفجار زیستی و شکل گیری گونه های متعدد جانوری بود. با این همه دانشمندان می گویند که این فسیل منحصر بفرد تصویری بسیار جدیدتر و آشنا تر دارد گویی که متعلق به مرجان ها و شقایق های دریایی 20 میلیون سال پیش است.

با یافتن این فسیل نادر اکنون دانشمندان باور دارند که دوره Ediacaran را باید زمینه ساز ظهور موجودات مدرن بدانیم. این دوره که به خاطر فسیل های کمیاب، اما عجیب و غریب و بسیار بیگانه اش که هیچ شباهتی به هیچ چیز دیگری ندارند، اکنون روی دیگری از چهره مبهم خود را به ما نشان می دهد. به نظر می رسد برخی از جانداران اولیه از صد ها میلیون سال قبل به این سو به ثبات لازم در کامل خود دست یافته اند و شاید برای همین باشد که تغییری در ظاهر آن ها ایجاد نشده است.

بر همین اساس دان و همکارانش جنس این جانور فسیل شده را Auroralumina نامیدند که به معنای فانوس سپیده دم است، زیرا شباهت زیادی به یک مشعل سوزان دارد و همچنین می توان آن را پیش قراول برخی جاندارن امروزی قلمداد کرد. همچنین برای یادبود سر دیوید آتنبرو، که در کودکی فسیل هایی را در آن نزدیکی شکار می کرد، نام گونه را attenboroughii گذاشتند. دان می گوید: این اولین موجود دارای اسکلت است که ما تا به امروز شناخته ایم.

دانشمندان باور دارند که اندازه بزرگ Auroralumina attenboroughii، در مقایسه با سایر خویشاوندان شناخته شده اش، ممکن است به این معنی باشد که مانند عروس دریایی قادر به حرکت بوده است، اما باید توجه داشت که شقایق های دریایی چنین توانایی را ندارند و تمام عمر خود را در یکجا ثابت می مانند. برخی از پژوهشگران نیز می گوید ممکن است این شکارچی کوچک از طریق سیل خاکستر آتشفشانی از خانه ای کم عمق خود در کناره جزیره آتشفشانی به داخل آب های عمیق تر کشیده شده باشد. اما در این خصوص هم نمی توان مطمئن بود، زیرا شکل فسیل شده این جاندار زاویه عجیبی دارد و شبیه به فسیل های جابجا شده از طریق خاکستر های آتشفشانی نیست. نتایج این تحقیق در نشریه معتبر Nature Ecology & Evolution منتشر شده است.

منبع: sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-خبرنگاران