تایوان چگونه توانست مانع از شیوع کرونا گردد؟، از تشکیل ستاد مرکزی تا آموزش عمومی به مردم - مجله نازلارا

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری خبرنگاران، منابع رسمی دولت تایوان حدود 10 روز پس از اینکه نخستین موارد ابتلا به کرونا در چین ثبت شد، از شیوع ویروس در این کشور خبر دادند. اهمیت شیوع کووید-19 در تایوان از آن جهت است که تنها 130 کیلومتر با چین فاصله دارد و هرگونه اشتباه در فرایند مبارزه با شیوع کرونا می توانست به فاجعه بزرگی در این کشور تبدیل گردد.

احتمال شروع موج دوم شیوع کرونا در چین

تایوان را از آن جهت کشور موفقی در زمینه مقابله با شیوع کرونا ارزیابی می نمایند که با وجود فاصله جغرافیایی کم نسبت به چین توانسته است مانع از گستردگی این ویروس در این کشور گردد؛ چه اینکه با وجود گذشت بیش از دو ماه از اپیدمی کرونا در شرق آسیا تنها 395 نفر به کرونا مبتلا شده و تنها 6 نفر فوت نموده اند.

گام نخست؛ تشکیل ستاد مرکزی مقابله با شیوع کرونا

دولت تایوان مقابله با کرونا را نه از زمانی که نخستین گزارش ها در زمینه شیوع کرونا در این کشور ثبت شد، بلکه با توجه به تجربه گسترش ویروس سارس در سال 2004 در این کشور، کارشناسان با تجربه در این زمینه در سال های گذشته را فراخواند و ستاد مدیریت بحران مقابله با کرونا را بلافاصله پس از شیوع کرونا در چین تشکیل داد. در ادامه چندین مرکز فرماندهی سلامت زیر نظر ستاد مرکزی تشکیل شد و بیمارستان ها و مراکز پزشکی دستورات خود را از این مراکز فرماندهی دریافت کردند.

شیوع کرونا در شرق آسیا

از شاخص های مراکز فرماندهی این است که به طور 24 ساعته و در تمام روزها فعالیت می نمایند و مأموریت دارند وظایف محوله میان ارگان های مختلف را یکپارچه سازی نمایند تا موازی کاری یا ناهماهنگی در میان ارگان ها به وجود نیاید. داده های ارسالی از ارگان ها تحلیل می شوند و کارشناسان متعددی زیرنظر مراکز فرماندهی مسئول مصاحبه با رسانه ها هستند.

این مراکز وظیفه دیگری داشتند و آن دریافت آزمایش ابتلا به ویروس کووید-19 از مردم و ارسال اطلاعات آن برای اقدامات عملی به ستاد فرماندهی مدیریت بحران است.

گام دوم؛ اطلاع رسانی مناطق پرخطر

در اوضاع بحرانی اطلاع رسانی حرف نخست را در زمینه در اختیار دریافت فضای روانی و کنترل بحران می زند. مردم حق دارند بدانند آیا می توانند در مرکز خرید یا مجتمع تجاری و مسکونی نزدیک خانه خود می توانند بدون دغدغه تردد نمایند، باید مراقب باشند یا حتی از رفتن به آنجا خودداری نمایند. همچنین باید بدانند اگر علائمی دارند، خودشان را قرنطینه نمایند یا اگر وضعشان حاد است، به مراکز درمانی اطلاع دهند.

گام سوم؛ تحلیل داده های مستندسازی شده

دولت تایوان در اقدامی ضربتی توانست اطلاعات و آمار جامعی از میزان شیوع کرونا در شهرها و استان های مختلف به دست آورد و آنها را در مراکز فرماندهی تجزیه و تحلیل کند. محققان طبق آن توانستند نمودار پیش بینی در اختیار رسانه ها قرار دهند تا مردم از شرایط پیشرفت درمانی در کشورشان آگاه باشند.

محققان تایوانی بلافاصله پس از ثبت نخستین موارد ابتلا به کرونا در چین به دنبال علائم ابتلا به این بیماری در میان مسافران پروازهای ورودی از ووهان گشتند تا بتوانند در حالی که هیچ نسخه واحدی برای مقابله با شیوع کرونا وجود نداشت، اطلاع رسانی دقیقی از نحوه ابتلا به کرونا در میان شهفرایندانشان داشته باشند.

اواخر دسامبر بود که در تایوان نخستین آزمایش های مربوط به شناسایی افراد مبتلا به کرونا شروع شد. مقامات ارشد این کشور با ابراز نگرانی از شیوع کرونا در چین، آن را نوع جهش یافته ویروس سارس عنوان کردند و بر مبنای همین اطلاعات فرایند مقابله با شیوع کرونا شروع شد.

گام چهارم؛ شناسایی دقیق افراد مبتلا

دولت تایوان با استفاده از ابزارهای رسانه ای به سرعت کنفرانس های خبری روزانه برگزار کرد تا علاوه بر اطلاع رسانی لحظه ای به مردم، اطلاعات آنها با توجه به یافته های جدید محققان افزایش یابد و باعث گردد مردم در زمینه تردد در خیابان ها و تعامل با دیگر افراد احتیاط بیشتری به خرج دهند. به این ترتیب سردرگمی اولیه مردم به تدریج جای خود را به عزم جدی برای یاری به مقابله با ویروس جدید داد.

گام پنجم؛ آموزش عمومی به مردم

دولت تایوان از همان ابتدا علاوه بر اطلاع رسانی دقیق از تعداد افراد مبتلا به کرونا آموزش مردم را نیز در دستور کار قرار داد، زیرا بسیاری از مردم سردرگم بودند و اگر به طور تصادفی از افراد در کوچه و خیابان سؤالی دربارهٔ این ویروس پرسیده می شد، بیشتر آنها جواب درستی نمی دادند؛ بنابراین ستاد مقابله با کرونا به مردم پیامک هشدار یا اطلاع رسانی ارسال می کرد.

4106/4033/