بادمجان؛ خواص، ارزش غذایی، عوارض و هر چیز دیگری که بدانید
به گزارش مجله نازلارا، بادمجان با نام علمی Solanum melongena، یک ماده بسیار محبوب و همه کاره در انواع غذاها است. گفته می گردد که این گیاه از هند آمده است. در آفریقای جنوبی و بخش هایی از آسیا، بادمجان به نام brinjal خوانده می گردد و در انگلستان و ایرلند آن راaubergine می نامند.
بادمجان ها، عضوی از خانواده Solanaceae یا سیب زمینیان هستند که به نام nightshades یا شب تاب هم شناخته می شوند. شب تاب های رایج دیگر، گوجه فرنگی، فلفل و سیب زمینی هستند. در حالی که این سبزیجات، سرشار از مواد مغذی هستند، بعضی از افراد، به علت التهاب آور بودن بادمجان از آن اجتناب می نمایند. این موضوع، به ویژه درباره کسانی که انواع خاصی از بیماری های التهابی مانند آرتریت یا پسوریازیس دارند، صادق است. در این مطلب از خبرنگاران مگ، درباره ارزش غذایی و فواید بادمجان و بعلاوه، روش مصرف و نگهداری این ماده غذایی صحبت خواهیم کرد.
ارزش غذایی بادمجان
یک فنجان بادمجان خام (معادل 82 گرم)، 20 کالری، 0.8 گرم پروتئین، 4.8 گرم کربوهیدرات و 0.1 گرم چربی را تأمین می نماید. بعلاوه بادمجان، منبع خوبی از فیبر، منگنز و پتاسیم است. اطلاعات غذایی زیر به وسیله وزارت کشاورزی آمریکا ارائه شده است.
| کالری | 20.5 |
| چربی | 0.1 گرم |
| سدیم | 1.6 میلی گرم |
| کربوهیدرات | 4.8 گرم |
| فیبر | 2.4 گرم |
| قند | 2.9 گرم |
| پروتئین | 0.8 گرم |
| منگنز | 0.2 میلی گرم |
| پتاسیم | 188 میلی گرم |
کربوهیدرات ها
یک فنجان بادمجان خام، حاوی 4.8 گرم کربوهیدرات است که حدود نیمی از آن یعنی 2.4 گرم، از فیبر تامین می گردد. بعلاوه تقریبا 3 گرم قند طبیعی در بادمجان وجود دارد. بنابراین، بادمجان یک ماده غذایی با قند پایین است و بار گلیسیمیک آن برای یک وعده، عدد یک تخمین زده می گردد.
چربی ها
بادمجان تقریبا به طور کامل فاقد چربی است.
پروتئین
در یک وعده بادمجان، کمتر از یک گرم پروتئین وجود دارد.
ویتامین ها و مواد معدنی
بادمجان منبع قابل توجهی از بیشتر ویتامین ها و مواد معدنی نیست. با این حال، این سبزی، 10 درصد از احتیاج روزانه منگنز و مقادیر کمی پتاسیم، ویتامین K، ویتامین C، ویتامین B6، نیاسین، مس و منیزیم را تأمین می نماید.
بادمجان کالری کمی دارد و به طور طبیعی، منبعی بدون چربی از کربوهیدرات های پیچیده با میزان زیادی فیبر است. بعلاوه دارای منگنز و مقادیر کمی پتاسیم و ویتامین K است.
فواید بادمجان برای سلامتی
افرادی که به طور مرتب از بادمجان استفاده می نمایند، می توانند به وسیله مواد مغذی موجود در آن، مانند فیبر، مواد مغذی گیاهی و آنتوسیانین، از فواید بادمجان بهره مند شوند.
1. پشتیبانی از سلامت استخوان
بادمجان منبع خوبی از منگنز است. منگنز یک ماده معدنی لازم برای چندین عملکرد در بدن انسان است؛ از جمله فرایندهایی که استخوان ها را سالم نگه می دارند.
منگنز با سایر مواد مغذی مانند کلسیم و ویتامین D در تعامل است و به حفظ سلامت استخوان ها یاری می نماید. محققان دقیقا نمی دانند که منگنز چقدر در این زمینه نقش دارد، اما مطالعات روی حیوانات نشان داده است که کمبود منگنز می تواند باعث اختلال در تشکیل استخوان و کاهش تراکم مواد معدنی استخوان گردد. از طرف دیگر، مکمل منگنز می تواند هم تراکم مواد معدنی استخوان و هم تشکیل استخوان را افزایش دهد.
2. کاهنده آسیب های سلولی
بادمجان حاوی مقادیر نسبتا بالایی از انواع مختلف فیتونوترینت ها، به ویژه نازونین و اسید کلروژنیک است که می تواند به محافظت از سلول ها در برابر آسیب و کاهش خطر بیماری های قلبی یاری کند.
بعلاوه پوست بادمجان ها حاوی آنتوسیانین ها هستند که باعث ایجاد رنگ بنفش آن ها می گردد. ثابت شده است که آنتوسیانین ها به وسیله مبارزه با استرس اکسیداتیو، قدرت آنتی اکسیدانی دارند. بعلاوه تحقیقات نشان می دهد که خوردن غذاهای حاوی آنتوسیانین می تواند به جلوگیری از بیماری هایی مانند بیماری های قلبی عروقی و سرطان و حفظ سلامت یاری کند.
3. بهبود دهنده ی هضم و گوارش
یکی دیگر از فواید بادمجان این است که فیبر موجود در بادمجان می تواند به حفظ سلامت سیستم گوارشی یاری کند. فیبر، بخش غیرقابل هضم کربوهیدرات ها است و با تنظیم بلع غذا، هضم، جذب و متابولیسم، به تنظیم روده ها یاری می نماید. بیشتر بزرگسالان باید روزانه حدود 25 تا 38 گرم فیبر مصرف نمایند. یک فنجان بادمجان خام حدود 10 درصد از فیبر ضروری روزانه شما را تأمین می نماید.
4. کاهش دهنده خطر بیماری
مطالعات نشان داده است افرادی که از رژیم های غنی از فیبر استفاده می نمایند، کمتر از دیگران در معرض خطر بیماری های قلبی عروقی هستند. تحقیقات دیگر مصرف بیشتر فیبر را با کاهش خطر ابتلا به دیابت و انواع خاصی از سرطان مرتبط نموده است.
رژیم های گیاهی به طور فزاینده ای با سلامت بیشتر و کاهش خطر ابتلا به بیماری های مزمن، مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری های قلبی عروقی یا چاقی همراه هستند. بادمجان می تواند طعم و بافت گوشتی داشته باشد، بنابراین بسیاری از افراد از آن به اسم جایگزین گوشت در دستورالعمل های گیاهی استفاده می نمایند. با این حال، بر خلاف گوشت، پروتئین زیادی را تأمین نمی نماید.
5. یاری به حفظ وزن
رژیم های گیاهی و رژیم های غنی از فیبر با حفظ وزن سالم و کاهش خطر چاقی مرتبط هستند. مطالعات نشان داده است افرادی که رژیم های فیبر بالا دارند، از وزن سالم تری برخوردار هستند. بعلاوه مطالعات اپیدمیولوژیک و بالینی نشان داده است که مصرف فیبر رژیمی، با شرایط متابولیک مانند چاقی و دیابت نوع 2 رابطه معکوس دارد.
آلرژی
به گفته آموزشگاه آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا، حساسیت به غذاهای شب تاب مانند بادمجان نادر است. اگر مشکوک به حساسیت به بادمجان هستید، برای مشاوره شخصی در پی یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی واجد شرایط باشید.
عوارض جانبی
با وجود فواید بادمجان که پیش از این به آن اشاره کردیم، بعضی از افراد برای کاهش التهاب در بدن از سبزیجات nightshades یا شب تاب مانند بادمجان اجتناب می نمایند. یک رژیم ضد التهاب یا (AI)، سبزیجات شب تاب و بسیاری از غذاهای دیگر از جمله گندم، ذرت، سویا، لبنیات و مرکبات را مستثنی می نماید. افراد مبتلا به بیماری های التهابی مانند پسوریازیس، آرتریت روماتوئید، آلرژی، آسم یا بیماری های خود ایمنی می توانند این رژیم را برای یاری به مدیریت شرایط خود امتحان نمایند.
این رژیم غذایی با نتایج متفاوتی مطالعه شده است. در تحقیقی که تأثیر رژیم غذایی AI بر افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را آنالیز کرد، محققان به این نتیجه رسیدند که رژیم غذایی AI بیشتر از یک رژیم کنترل بر نشانگرهای التهاب تأثیر نمی گذارد. اما محققان مطالعه ای که نسخه ای از رژیم غذایی AI بر روی افراد مبتلا به بیماری التهابی روده را آنالیز کردند، دریافتند که این رژیم می تواند علایم بیماری و التهاب را بهبود بخشد. این محققان پیشنهاد کردند که تحقیقات بیشتری برای درک کامل مزایای این رژیم ها لازم است.
انواع بادمجان
بادمجان ها اشکال و میزان های بسیاری دارند. بیشتر بادمجان هایی که در مغازه های ایران می بینید، بادمجان های معمولی هستند که البته به اسم بادمجان های آمریکایی هم شناخته می شوند. این ها معمولا مقرون به صرفه ترین و در دسترس ترین نوع بادمجان هستند.
- بادمجان های ایتالیایی شبیه بادمجان های آمریکایی، اما کوچک تر هستند.
- بادمجان های ژاپنی، هم رنگ بادمجان های ایتالیایی و آمریکایی هستند، اما از این گونه ها کوچکترند.
- بادمجان چینی شبیه بادمجان ژاپنی است، اما معمولا رنگ آن روشن تر است.
- بادمجان هندی اغلب به علت ظاهر کوچک توپی شکل، بادمجان بچه نامیده می گردد.
انواع دیگر بادمجان شامل بادمجان گرافیتی، بادمجان سبز کوچک، بادمجان سفید، بادمجان تایلندی و بادمجان افسانه ای است.
برترین زمان بادمجان
بادمجان، به ویژه انواع متداول آن، در تمام طول سال در بیشتر فروشگاه های مواد غذایی موجود است. فصل اوج آن، در اواخر تابستان تا اوایل پاییز است.
هنگام خرید بادمجان، بادمجانی را انتخاب کنید که از نظر میزان سنگین باشد. بادمجان باید گوشتالو و دارای پوستی صاف و براق باشد. از خرید بادمجان های لکه دار، اجتناب کنید.
ذخیره سازی و ایمنی مواد غذایی
برای بهره مندی از فواید بادمجان آن را در یخچال نگهداری کنید. آن را در کیسه نایلونی ریخته و به مدت 7 تا 10 روز در قسمت میوه ها و سبزیجات قرار دهید.
بادمجان پس از برش به سرعت خراب می گردد، بنابراین تا زمانی که قصد پخت و پز ندارید، آن را برش ندهید. شما می توانید بادمجان را به صورت پخته یا نپخته فریز کنید و اگر در کیسه نایلونی خوب و غیرقابل نفوذی بسته بندی گردد، به خوبی تا 12 ماه در فریزر می ماند.
نحوه آماده سازی
بعضی از افراد بادمجان را با پوست می خورند و بعضی ترجیح می دهند قبل از استفاده در دستور غذا، پوست آن را جدا نمایند. این یک ترجیح شخصی است، اما پوست به خصوص در بادمجان های بزرگ تر، می تواند سفت باشد. بنابراین اگر نمی خواهید پوست بادمجان را مصرف کنید، قبل از برش دادن یا تکه کردن آن، با یک چاقوی تیز پوست آن را جدا کنید.
بسیاری از افراد پیش از پختن بادمجان به آن نمک می زنند. اگر بادمجان ها قبل از پخت، نمک زده نشوند، ممکن است آبدار شوند. این به این علت است که آن ها با سلول های حاوی آب پر شده اند و وقتی سرخ می شوند، گرما هوا را پاکت های هوایی بین سلولی بیرون می کشد و اگر بادمجان نمک زده نشده باشد، روغن می تواند به داخل این پاکت های هوایی نفوذ نموده و آن را مرطوب کند. در این میان، میزان کمی نمک می تواند آب را از سلول ها بیرون بکشد که باعث فرو ریختن حباب های هوا می گردد.
بعضی هم می گویند که نمک زدن بادمجان، بخشی از تلخی آن را از بین می برد. البته این هم یک ترجیح شخصی دیگر است. بادمجان های ژاپنی و چینی، تلخی کمتری دارند و بنابراین به نمک کمتری هم برای پخت احتیاج دارند.
بادمجان را می توان به صورت سرخ شده، کبابی، شکم پر و گریل شده با نان مصرف کرد. بعلاوه می توان آن را به شکل مکعبی خورد نموده و به دستورهای غذایی خوش طعم اضافه نمود تا طعم و بافت دلخواه شما را بگیرد. روش های بی شماری برای استفاده از این سبزی چند منظوره و تقریبا سبک وجود دارد. در ضمن نباید بادمجان را بیش از حد بپزید، اما نتیجه پخت کم آن هم یک غذای خیلی سفت و گاهی اوقات تلخ خواهد بود.
سخن آخر
در این مطلب سعی کردیم دانستنی هایی مفید درباره فواید بادمجان و روش مصرف آن ارائه دهیم و امیدواریم خواندن این مطلب برای شما مفید بوده باشد. تنوع غذاهایی که می توانید با بادمجان درست کنید، بسیار زیاد است، اما در این بین، احتمالا خورش مسمی بادمجان با غوره و کشک بادمجان همواره هواداران خاص خود را دارند و شما می توانید طرز تهیه آن ها را در همین مجله بخوانید.
این مطلب فقط جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه برطرف مسؤولیت خبرنگاران مگ را بخوانید.
منبع: verywellfit
منبع: دیجیکالا مگ