راهکارهای احیای صنعت گردشگری در دوره کرونا و پساکرونا - مجله نازلارا

از لحاظ تاریخی، صنعت گردشگری قبلاً تحت شوک­ های اپیدمی محدودتری چون ابولا، سندرم تنفسی خاورمیانه ای (مرس) و سندرم تنفسی حاد شدید (سارس) بوده اما به سرعت به شرایط پایداری و ثبات بازگشته است. با این حال، دولت­ ها دریافتند که ویروس کووید 19 منحصر به فرد است زیرا به دلیل محدودیت­ هایی که در سفر ایجاد شده تقاضایی برای خرید کالا و خدمات موجود در این بخش وجود ندارد و این کاهش تقاضای مصرف­ کننده باعث یک تنزل دائمی در این صنعت شده است.

صنعت گردشگری جهانی متوقف شده و همه ذینفعان باید با هم کار کنند تا این صنعت به اندازه کافی مقاوم شده و بتواند با این رکود مقابله کند. فن­ آوری یک عامل اصلی در احیای صنعت گردشگری است. همه ­گیری ­ها به تسریع و گسترش تغییرات در فناوری کمک می­ کنند. در مدت شیوع ویروس کووید 19، مردم کمک ­های گسترده ­ای را از متخصصان فن­آوری دریافت کرده ­اند. این امر همچنین به حفظ فاصله ­گذاری اجتماعی کمک خواهد کرد، زیرا فناوری می ­تواند افراد را بدون هیچ گونه تماس فیزیکی به هم متصل کند.

استفاده از ربات های هوش مصنوعی، هواپیماهای بدون سرنشین و فناوری تشخیص چهره، می­ تواند مسائل خاص همه ­گیری مانند غربالگری مسافران، کشف موارد کووید 19 و حتی تشخیص افرادی که ماسک ندارند را به راحتی حل نماید. برای ارائه خدمات بدون تماس و از بین بردن نگرانی گردشگران در مورد مسائل بهداشتی و ایمنی، ربات ­های خدماتی مجهز به هوش مصنوعی می ­توانند به طور گسترده در محیط­ های مختلف ارائه خدمات، مانند هتل­ ها، فرودگاه­ ها و رستوران­ ها استفاده شوند.

بحران کووید 19 تقاضای بالقوه برای استفاده ربات­ های خدماتی را افزایش داده است، توصیه می­ شود که مفید بودن ربات­ های خدماتی را در حفظ فاصله ­گذاری اجتماعی و جلوگیری از شیوع بیماری­ های عفونی در طول بحران کووید 19 برجسته تر کنیم. توسعه گردشگری الکترونیک یکی دیگر از راهکارهای احیای صنعت گردشگری در همه ­گیری کووید 19 است، گردشگری الکترونیک کارهایی از قبیل رزرو کردن بسته های سفر، پروازها، هتل ها و عرضه اطلاعات گردشگری را تسهیل می کند و همچنین فرصت های شغلی جدیدی را برای راهنمای تورهای مجازی، خلبانان هواپیماهای بدون سرنشین، فیلم برداران و عکاسان ایجاد می کند.

یکی دیگر از عوامل مهم برای احیای صنعت گردشگری در مقابله با شیوع ویروس کووید 19 نقش حمایتی دولت ها است. دولت ­ها به منظور دستیابی به اهداف توسعه صنعت گردشگری نیازمند فراهم آوردن تسهیلات لازم برای بخش خصوصی، تضمین سرمایه و سرمایه ­گذاری، ارائه تخفیفات گمرکی و مالیاتی، واگذاری زمین با بهای دولتی و ارزان، پرداخت وام­ های بلند مدت با بهره کم، حذف بروکراسی اداری و آسان سازی قوانین به منظور ساخت هتل­ ها، رستوران ­ها و تفرجگاه ­ها هستند. مداخله گسترده دولت در فعالیت صنعت گردشگری در طول بحران کووید 19 به سمت مشارکت و همکاری بخش­ های دولتی و خصوصی پیش خواهد رفت و در آینده، تأثیر واکنش دولت بر صنعت گردشگری، چشم­ اندازی نو ایجاد خواهد کرد.

از پارامترهای مهم و تاثیر گذار در احیای دوباره صنعت گردشگری در دوران پسا کرونا و بازسازی صنایع آسیب دیده حس تعلق و وابستگی به مکان است. هر چقدر حس وابستگی به مکانی بالاتر باشد، این حس می­ تواند تصمیمات در رابطه با بازگشت مجدد به مقاصد گردشگری را تغییر دهد. حس وابستگی به مکان می­ تواند تاثیر مستقیمی بر وفاداری گردشگران بر مقاصد گردشگری داشته باشد. راهکارهایی همچون تلاش برای القای ارزش­ بیشتر به گردشگران، تلاش برای شناخت بیشتر رفتار گردشگران، تلاش برای پایین آوردن هزینه ­ها و بالابردن سطح رضایتمندی، فراهم کردن امکانات رفاهی و اقامت­گاهی با کیفیت و پایین آوردن هزینه های جنبی به طوریکه از نظر گردشگران منصفانه تلقی شود و تشخیص اهداف خودآگاه و ناخودآگاه ذهنی گردشگران موجب حس تعلق و وفاداری بیشتر گردشگران نسبت به مقصد گردشگری خواهد شد. در طی همه گیری و پس از کوید 19، همچنین تمرکز بر گردشگری داخلی با موضوع سفرهای خانوادگی می تواند در حفظ حیات گردشگری موثر باشد.

حمایت دولت، استفاده از فناوری ­های نوین همراه با حس تعلق به مکان و تمرکز بر گردشگری داخلی می ­تواند راهکار نهایی برای برون رفت از آسیب های وارده به این صنعت و کمک برای تحول گردشگری باشد.