سلامت روده ها با منابع طبیعی پری بیوتیک - مجله نازلارا

ممکن است با خوراکی های پروبیوتیک و فواید آن ها برای سلامت روده ها آشنا باشید، اما پری بیوتیک ها نیز به همان اندازه اهمیت دارند. چه به واسطه مصرف باکتری های مفید در قالب مکمل ها یا مصرف یک کاسه ماست، احتمالا چیز هایی درباره پروبیوتیک ها، ارگانیسم های کوچک موجود در غذا های تخمیر شده، شنیده اید. آیا می دانید پروبیوتیک ها نیز برای ادامه زندگی خود به غذا احتیاج دارند؟ این جایی است که پری بیوتیک ها، نوعی فیبر، وارد بازی می شوند. در شرایطی که بیشتر میوه ها و سبزیجات سرشار از فیبر، منبع خوبی برای پری بیوتیک هستند، بعضی نسبت به دیگران گزینه های بهتری محسوب می شوند. در این مطلب خبرنگاران شما را با بهترین منابع پری بیوتیک آشنا می کنیم.

پری بیوتیک ها چه هستند؟

در شرایطی که غذاهای پروبیوتیک، مانند ماست یا کلم ترش، باکتری های زنده و دوستدار روده را ارائه می نمایند، منابع پری بیوتیک در واقع باکتری های روده را تغذیه می نمایند. پری بیوتیک ها به تغذیه پروبیوتیک ها یاری می نمایند، از این رو، تکثیر آن ها می تواند به شکل گیری یک میکروبیوم قوی تر یاری کند. یک میکروبیوم سالم نه تنها می تواند گوارش و جذب مواد مغذی را بهبود ببخشد، بلکه سیستم ایمنی را تقویت نموده و حتی خلق و خوی انسان را بهتر می نماید.

مانند پروبیوتیک ها، شما می توانید پری بیوتیک ها را در قالب مکمل مصرف کنید؛ اما بعضی غذاهای سرشار از فیبر نیز وجود دارند که منابع طبیعی برای پری بیوتیک ها هستند. برای تقویت سلامت روده، پری بیوتیک ها باید به طور منظم در رژیم غذایی روزانه شما حضور داشته باشند. هرچه پری بیوتیک بیشتری در رژیم غذایی شما وجود داشته باشد، مواد مغذی بیشتری از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها نیز جذب بدن خواهند شد.

موز

موز به واسطه داشتن پتاسیم شناخته شده است؛ اما این میوه غذای خوبی برای باکتری های روده نیز محسوب می گردد. موز حاوی فروکتوالیگوساکارید ها (FOS) است؛ مولکول های فروکتوز که بدن نمی تواند آن ها را تجزیه کند؛ اما توسط باکتری های روده متابولیز می شوند. فروکتوالیگوساکارید ها که به عنوان فیبر غذایی دسته بندی شده اند، نه فقط رشد میکروارگانیزم های روده را تقویت می نمایند، بلکه می توانند به گوارش سالم در بدن نیز یاری نمایند.

سیب زمینی ترشی

سیب زمینی ترشی به واسطه محتوای زیاد اینولین، نوعی فیبر پری بیوتیک، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. اینولین یک کربوهیدرات غیرقابل گوارش است که به عنوان یک فروکتان نیز شناخته می گردد. اینولین نه تنها به افزایش باکتری های سالم روده یاری می نماید، بلکه می تواند به افزایش جذب مواد معدنی و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز منجر گردد.

خانواده آلیوم: تره فرنگی، سیر و پیاز

محصولاتی مانند پیاز، سیر و تره فرنگی که عضو خانواده سبزیجات آلیوم به شمار می فرایند، از فروکتوالیگوساکارید ها سرشارند. اگرچه تره فرنگی ممکن است به اندازه سیر یا پیاز در فهرست خرید شما قرار نداشته باشد؛ اما افزودن آن به رژیم غذایی می تواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی بیشتر با خواص سیر، خوردن سیر ناشتا معجزه می نماید را مطالعه کنید.

غلات کامل

غلات کامل یا سبوس دار مانند جو دوسر، گندم و جو کامل، یکی از بهترین منابع پری بیوتیک محسوب می شوند. این محصولات پر استفاده به واسطه کاهش خطر بیماری قلبی و بیماری های متابولیک مانند چاقی و دیابت نیز شناخته شده اند.

غلات کامل نه تنها فواید گوارشی بسیاری دارند، بلکه از مواد مغذی مانند منیزیم، آهن و آنتی اکسیدان ها نیز سرشارند که بعضی از آن ها ممکن است در میوه ها و سبزیجات وجود نداشته باشند.

مارچوبه

با توجه به محتوای فیبر زیاد (حدود 4 گرم در هر پیمانه پخته)، جای شگفتی نیست که مارچوبه یکی دیگر از بهترین منابع پری بیوتیک ها باشد. مارچوبه نیز سرشار از اینولین و فروکتوالیگوساکارید ها است که هر دو می توانند به رشد باکتری های سالم روده یاری نمایند. همچنین، مارچوبه سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های C و E است.

عسل

ممکن است درباره عسل به عنوان یک فیبر قابل گوارش فکر نکنید؛ اما این ماده غذایی حاوی حدود 25 الیگوساکارید متفاوت است. بنابر مطالعه ای که در در سال 2013 در نشریه Nutrients منتشر شد، الیگوساکارید ها نشان داده اند که رشد سویه های پروبیوتیک، بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیلی را افزایش می دهند.